دلفین ها و تشخیص دوستانشان با استفاده از حس چشایی

علمی 1401/03/02 23:28:59

طبق مطالعات اخیر، برای اولین بار مشخص شده است که دلفین ها می توانند دوستان خود را با استفاده از حس چشایی شناسایی کنند.

دلفین ها با استفاده از حس چشایی خود، دوستانشان را تشخیص می دهند!

طبق مطالعات اخیر، برای اولین بار مشخص شده است که دلفین ها می توانند دوستان خود را با استفاده از حس چشایی شناسایی کنند. با مجله اینترنتی بیننده همراه باشید تا با هم بیشتر در این مورد بدانیم.

ما انسان ها برای شناخت دوستان خود به مجموعه ای از نشانه ها متکی هستیم، مانند لبخند، صدا، یا طرز راه رفتن آنها.

چندین دهه از زمانی که زیست‌شناسان دریافته‌اند دلفین‌ها دوستی صمیمانه‌ای برقرار می‌کنند، و پستانداران آبزی همچون والها و یا دلفین ها دوستان خود را با سوت‌های منحصربه‌فردشان شناسایی می‌کنند گذشته است. اکنون تحقیقات شگفت‌انگیز جدید نشان می‌دهد که دلفین‌های بینی بطری از حس چشایی خود برای تشخیص ادرار دوستان خود از دلفین‌های ناهمگون و نامرتبط استفاده می‌کنند.

سرپرست این تحقیقات، جیسون بروک (Jason Bruck)، زیست‌شناس دریایی در دانشگاه ایالتی استفان اف. آستین در تگزاس، این آزمایش را به منظور شناسایی اینکه که آیا دلفین‌های پوزه بطری می‌توانند یکدیگر را از طریق ادرار شناسایی کنند یا خیر انجام نداد. هدف اولیه او این بود که آزمایش کند آیا دلفین ها از سوت امضای خود به همان روشی که مردم به نام ها تکیه می کنند استفاده می کنند یا خیر. اما برای انجام این کار، او به راه دومی نیاز داشت تا دلفین ها یکدیگر را شناسایی کنند.

بروک برای اینکه بفهمد آیا دلفین ها می توانند سوت را با دلفین خاصی مرتبط کنند یا نه، به یک ماده ناخوشایند روی آورد: ادرار. یک دانشمند قبلاً دلفین‌های وحشی را مشاهده کرده بود که به طور عمدی در داخل رگه‌هایی از ادرار شنا می‌کردند و بروک را به این فکر انداخت که آنها در حال جمع‌آوری اطلاعات از آن هستند.

بروک که مطالعه‌اش این هفته در مجله Science Advances منتشر شد. وی می‌گوید: «این مسئله مانند شلیک نوری در تاریکی بود. صادقانه بگویم، انتظار نداشتم این آزمایش جواب بدهد.»

او می‌گوید در آزمایش‌هایی با استفاده از دلفین‌های اسیر، تیم ما دریافتند که دلفین‌ها توجه بیشتری به ادرار و سوت‌های دوستانشان نشان می‌دهند که نشان می‌دهد آنها حیواناتی را که آنها را منتشر کرده‌اند، می‌شناسند.

این یافته ها اولین شواهد قوی از شناسایی سایر اعضای گونه های حیوانی با استفاده از ذائقه است. همچنین نشان می‌دهند که با استفاده از حداقل دو نشانه برای شناسایی افراد، دلفین‌ها درک پیچیده‌ای از خانواده و دوستان خود دارند - درست مانند انسان‌ها.

بروک می گوید: "من شوکه شدم، کاملأ شوکه شدم. پوزخند بزرگی روی صورتم داشتم، مثل اینکه بگم، خدای من، این کار جواب داد."

شرکت کنندگان مشتاق

در سال‌های 2016 و 2017، بروک و همکارانش چندین دلفین بینی بطری را در تأسیسات تعامل دلفین‌ها در برمودا و هاوایی مشاهده کردند که با جند شرکت دیگر مشارکتی برای پرورش این گونه نیز دارند. در این مکان‌های تحقیقاتی بر روی دلفین ها یا دلفین کوئست (Dolphin Quest)، دلفین‌ها در تالاب‌هایی زندگی می‌کنند که از آب طبیعی دریا تغذیه می‌کنند، که محیط آنها را در طبیعت شبیه‌سازی می‌کند.

اولین قدم محققان این بود که ببینند آیا دلفین ها می توانند ادرار را در آب دریا تشخیص دهند یا خیر. در طول زمان تکامل، دلفین های بینی بطری حس بویایی خود را از دست داده اند اما حس چشایی قوی خود را حفظ کرده اند.

در استخرهای وسیع حاوی دلفین‌هایی که موقتاً جدا شده بودند، دانشمندان آب همراه با یخ را در آب آنها ریختند و سپس تماشا کردند تا ببینند هر حیوان چگونه واکنش نشان می‌دهد. دلفین های کنجکاوی که آب یخ را کاوش و به اصطلاح کشف کردند، کاندیداهای خوبی برای این آزمایش بودند.

در مرحله بعد، تیم باید آزمایش می کرد که آیا واکنش حیوانات به آب یخ و ادرار متفاوت است و آیا آنها به ادرار آشنا نسبت به ادرار ناآشنا واکنش متفاوتی نشان می دادند یا خیر.

تیم میدانست که کدام دلفین‌ها با همدیگر آشنا هستند، به این معنا که حداقل پنج سال با هم زندگی کرده‌اند. بنابراین، حدود 20 میلی لیتر از ادرار دلفین های آشنا و ناآشنا را، یکی بعد از دیگری، به ترتیبی که به صورت تصادفی تعیین می شد، در حوضچه ریختند.

این دلفین ها برای بررسی ادرار دلفین های آشنا، سه برابر بیشتر از دلفین های ناآشنا زمان می گذارند. در مورد بعضی دلفین های آشنا بیشتر از 20 ثانیه نمونه برداری می کردند. این پستانداران آبزی توجه کمتری به ادرار دلفین های ناآشنا داشتند و فقط برای همان زمانی که آب یخ برایشان می ریختند از آن نمونه برداری می کردند.

بروک می گوید: «دلفین ها بسیار، بسیار مشتاق مشارکت بودند. به آنها غذایی به عنوان جایزه داده نشد. معمولاً دلفین‌ها از آزمایش‌های من خسته می‌شوند. ما داشتیم وارد بخشی از دنیای دلفین ها می شدیم.»

انتظارات پستانداران آبزی

آزمایش نهایی این موضوع را بررسی کرد که آیا دلفین‌ها درک برابری از نشانه‌های سایر دلفین‌های دارند یا خیر - به عبارت دیگر، آیا سوت و ادرار یک کدام از آنها در ذهن همه به طور یکسان ثبت می شود.

برای انجام این کار، بروک آزمایشی را انجام داد که اکولوژیست‌های رفتاری آن را «نقض انتظار» می‌نامند: به حیوانات چیزی نشان داد که منطقی نیست و واکنش آنها را مشاهده کرد. در افراد، این شبیه دیدن چهره بهترین دوستتان است اما شنیدن صدایی متفاوت.

برای این آزمایش نهایی، بروک ترکیب‌های مختلف ادرار و سوت را روی 10 دلفین آزمایش کرد که پنج مورد از آنها همان حیوانات در آزمایش‌های قبلی بودند.

او می‌گوید وقتی در معرض ترکیب نادرست ادرار و سوت قرار گرفتند، دلفین‌ها توجه زیادی نکردند - شاید یک نوآوری مفید برای طبیعت، جایی که پستانداران در سوت‌ها و ادرار جورواجور غوطه ور و سردرگم بودند.

اما زمانی که یک دلفین با ادرار و سوت همسان و درست مواجه شد، حیوان به طور متوسط 10 ثانیه بیشتر از زمانی که با ادرار و سوت نامطابق مواجه شد، آن منطقه را کاوش کرد. دو دلفین بیش از 40 ثانیه در اطراف پرسه می زدند - شواهد قانع‌کننده‌ای که تیم به آن نیاز داشت تا بتوانند دوستان خود را بشناسند.

طعم موفقیت

برونو دیاز لوپز، زیست شناس ارشد موسسه تحقیقاتی دلفین بینی بطری واقع در اسپانیا، که در این تحقیق شرکت نداشت می گوید: «بسیار دشوار است که نشان دهیم مفهومی در ذهن یک حیوان وجود دارد، بنابراین این نوع آزمایش ها برای پاسخ به این سؤال بسیار جالب و مفید هستند.

«این یک رویکرد خوب و اولین گام مثبت است، برای درک نقشی که حس چشایی ممکن است در تشخیص دلفین بازی کند.»

یک احتمال امیدوارکننده، لیپیدهای ادرار است که می‌توان آن‌ها را با یک "آنتن" فیزیکی روی جوانه‌های چشایی آنها تشخیص داد. این امر بسیار ضروری است، زیرا مشخص نیست که آلودگی انسان‌ساز چه تأثیری بر توانایی‌های دلفین‌ها بر اساس حس چشایی بگذارد.