پیش بینی سرنوشت منظومه شمسی ما بعد از مرگ خورشید

پیش بینی سرنوشت ما بعد از مرگ خورشید، توسط نجوم منظومه شمسی 

منظومه شمسی آینده نگر سرنوشت ما را پس از مرگ خورشید پیش بینی می کند!

مسئله ای که در این مقاله از مجله اینترنتی بیننده به آن می پردازیم، این است که دانشمندان انتظار دارند خورشید در حدود پنج میلیارد سال آینده به یک ستاره "غول آسا سرخ" تبدیل شود و سیارات داخلی را به شکل زغال سنگ در بیاورد. 

اما بعد از مرگ خورشیدمان چه خواهد شد؟ 

در حالی که هنوز زمان زیادی باقی مانده، تیمی از ستاره شناسان اکنون شواهدی از منظومه شمسی در دور دست یافته اند که این فرآیند قبلاً در آن رخ داده است. 

علاوه بر این، این منظومه شمسی به طرز وحشتناکی شبیه به منظومه شمسی ماست. آنقدر نزدیک است که رصدخانه کِک  (Keck ) آن را "توپ بلوری" در آینده کیهانی منظومه شمسی می نامد.

رصدخانه کک به تازگی از این کشف خبر داده و اشاره کرده است که منظومه شمسی دور "شبیه سرنوشت" ما است. منظومه شمسی، که ستاره شناسان به لطف رصدخانه دو تلسکوپی در ماوناکیا ( Maunakea) در هاوایی مشاهده کردند، در نزدیکی مرکز کهکشان راه شیری قرار دارد. و از سیاره ای شبیه مشتری-با مداری شبیه مشتری-که به دور یک ستاره کوتوله سفید می چرخد، تشکیل شده است.

همانطور که در عکس های زیر مشاهده می نمایید، منظومه شمسی دور را می بینید که ستاره آن به یک غول سرخ تبدیل شده و سپس دوباره به یک ستاره کوچک سفید تبدیل می شود. غول سرخ یک ستاره (با اندازه معین) در "مراحل مرگ" خود است. زمانی که ستاره دمای سطح نسبتاً کمی نسبت به قطر بزرگ خود دارد، این اتفاق می افتد. کوتوله سفید یا همان ستاره کوچک سفید، یک غول سرخ "مرده" است که در خود فرو رفته است. یک هسته داغ و متراکم، معمولاً به اندازه زمین را تشکیل می دهد، اما هنوز نصف حجم خورشید را داراست.

جاشوا بلکمن، نویسنده اصلی این پژوهش، در بیانیه مطبوعاتی کِک گفت: "این شواهد تأیید می کند که سیاره هایی که در فاصله بسیار زیادی به دور خود می چرخند می توانند پس از مرگ ستاره خود نیز، به حیات خود ادامه دهند. با توجه به اینکه این منظومه شبیه سیستم منظومه شمسی ماست، این نشان می دهد که مشتری و زحل می توانند از فاز غول پیکر و قرمز رنگ خورشید در صورت اتمام سوخت هسته ای و تخریب خود جان  سالم به در ببرند." به نظر می رسد وقتی خورشید می میرد، این سیاره ها می توانند محل مناسبی باشند. این کشف در مجله (نیچر) Nature بیشتر شرح داده شده است. 

چگونه ستاره شناسان به این نگاه اجمالی در مورد آینده منظومه شمسی ما رسیدند؟ 

پدیده "خرد شدن گرانشی" به آنها این فرصت را داد. در چنین مواردی، ستاره ای از منظومه شمسی دور، لحظه ای با یک ستاره دورتر از زمین هم تراز می شود. این امر باعث ایجاد یک "عدسی" با گرانش آن شده که تابش نور را از منظومه شمسی دورتر، بیشتر و وسیع تر می کرد. 

اخترشناسان در تابش بزرگنمایی، تاب خوردگی ای را تشخیص دادند که نشان دهنده سیاره ای در مدار بود. به نظر می رسد که این پدیده نادر، تتنها یک بار در زندگی رخ دهد، اما خیلی بیشتر از آنچه فکر می کنید اتفاق می افتد. 

امیدواریم که آینده نگری هایی مانند این، بتواند به نسل های آینده کمک کند تا خود را برای مرگ خورشید آماده کنند. یا شاید تا قبل از وقوع این پدیده، فرزندان ما در جایی بسیار دورتر زندگی کنند.

Yahoo! News

• {{item.Name}}

  {{item.DateTimeLocalized}}
  {{item.Text}}