صخره نوردی تمرینی سرگرم کننده و مهیج

برای یک تمرین سرگرم کننده و مهیج، صخره نوردی کنید

آیا حوصله تان از دمبل سر رفته؟ یا اینکه دویدن برایتان خیلی طاقت فرسا شده؟ یوگا می تواند واقعاً مفید باشد، اما شاید برای بعضی ها خیلی کند باشد؟ نگران نباشید؛  در این مقاله از مجله اینترنتی بیننده به شما می گوییم که روش جالب و مؤثر دیگری هم برای داشتن یک تمرین خوب وجود دارد: صخره نوردی را امتحان کنید.

تصور عمومی بر این است که صخره نوردی یک ورزش ماجراجویی است. خب، همینطور هم است. اما، ورزشی است که هرکسی می تواند در آن شرکت نماید، و همچنین به شما کمک می کند تا فرم بدنتان را حفظ کنید. در نهایت، بسیاری از افراد به عنوان یک سرگرمی یا یک ورزش روزانه و روتین، صخره نوردی را انتخاب می کنند و در پایان به آن علاقه مند می شوند. 

"اعتقاد بر این است که صخره نوردی برای همه، در محیط داخلی یا فضای باز مناسب است. تنها یافتن آنچه برای شما مناسب است و پایبندی به آن، مهم است. صخره نوردی در محیط داخلی (باشگاه) به طور حتم، ایمن تر از صخره نوردی در فضای باز است؛ زیرا عوامل مختلفی مانند آب و هوا، زمین و شیبها و مسائل فنی که به ریسک آن اضافه می نماید، در یک مرکز داخلی که همان حرکت را شبیه سازی می کند، کاهش می یابد."

صخره نوردی، اغلب به عنوان ورزشی شناخته می شود که به قدرت بخش بالاتنه بدن نیاز دارد. اما گوراو جِی (Gaurav J) از بنگالورو شهری در هندوستان، مدیر سالن کوهنوردی Let's Play Climbing، می گوید: "این یک باور غلط است. این ورزش پاها را نیز بسیار درگیر می کند. تقریباً مانند رقصیدن است، که باید هنر رقص را یاد بگیرید. در صخره نوردی هم باید طرز کارکردن با پاها را یاد بگیرید و به خاطر بسپارید. بعد از آن بالاتنه شما قوی می شود که با ادامه تمرین، قدرت بدنی افزایش می یابد. بنابراین، بله، همه می توانند صخره نوردی را انجام دهند - مهم نیست که سطح قدرت آنها چقدر باشد." 

صخره نوردی - چه در فضای داخلی روی یک دیوار مصنوعی و چه در فضای باز روی تخته سنگ ها - بر قدرت بدن تأثیر می گذارد. گوراو معتقد است: "محکم گرفتن یا چنگ زدن برای انسان طبیعی است. اما در کنار آن، انعطاف پذیری و قدرت ماهیچه ها نیز وجود دارد که هنگام صخره نوردی به کار می آید. اگر عضلات ماهیچه خود را شل کنید، لیز می خورید و سقوط می کنید. اگر به اندازه کافی انعطاف پذیر یا پر تحرک نباشید و نتوانید سریع جابه جا شوید، ممکن است نتوانید پای خود را به جایگاه بعدی برسانید."

"اما در کنار همه اینها، صخره نوردی، یک ورزش شناختی محسوب می شود. باید مسیر را خودتان کشف کنید؛ به اصطلاح صخره نوردی "مسئله" را حل کنید. پس بله، در صخره نوردی، حل مسئله و تصویرسازی (برای ترسیم مسیری که طی خواهید کرد) با وجود اینکه لازم است، اغلب نادیده گرفته می شوند."

موارد فنی دیگری نیز وجود دارند، که نیاز به کمی یادگیری دارند. اما باید گفت که، اولین باری که وارد سالن بدنسازی شدید، نمی دانستید که چطور از همه وسایل استفاده کنید، درست است؟ افراد مبتدی باید یک مربی یا مِنتور خوب پیدا کنند تا صخره نوردی را بیاموزند و همچنین تکنیک های اساسی ترمز طناب (نحوه ایمن سازی طناب) و نحوه گره زدن ایمن را یاد بگیرند.

به عنوان یک مبتدی، می توانید در فضای سرپوشیده صخره نوردی کنید یا صخره نوردی ورزشی انجام دهید (یعنی با طناب و تونیک و صندلی صعود کوهنوردی). همچنین می توانید بولدرینگ یا صعود سنگ کوتاه را انتخاب کنید که شامل بالا رفتن از مسیرهای کوتاهتر در فضای باز است. این صخره ها به اندازه کافی پایین هستند تا دیگر نیازی به صندلی صعود نداشته باشید. اما تشکچه سقوط آزاد همیشه توصیه می شود.

اگر صخره ها کوتاه تر باشند، تمرین ها هم نسبتأ طاقت فرسا خواهند بود و تمرینات بدنی نسبتأ خوبی را به همراه خواهند داشت. اکثر سالن های ورزشی صخره نوردی، دارای دیواره های سنگی کوتاهی هستند که می توانید نحوه صعود آزاد و بدون طناب را بیاموزید.

"هیچ قانون مبتنی بر تجربه یا حساب سر انگشتی برای تعیین سطح قدرت مورد نیاز برای صعود وجود ندارد. اگر کسی هستید که توانایی بالا رفتن از نردبان را دارید و با کمک پاهای خود می توانید از میله آویزان شوید، قطعاً می توانید از دیوار بالا بروید. البته شدت صعود می تواند براساس توانایی های جسمی فرد، متفاوت باشد، اما هیچ پیش نیازی وجود ندارد." 

برای صخره نوردی بر روی آماده سازی بدن برای بالارفتن کار کنید؛ از جمله، تحرک لگن و شانه ها، توانایی آویزان شدن توسط بازوها و ساخت قدرت عضلانی مناسب.

صخره نوردی یک روش سرگرم کننده و متفاوت برای تمرین است. پس، پیشنهاد می شود، از پشت تردمیل بیرون آمده و صخره نوردی را امتحان کنید!

Mint Longe

• {{item.Name}}

  {{item.DateTimeLocalized}}
  {{item.Text}}